bourzh
Neuz
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
bourzh /ˈburs/ gourel (liester : bourzhioù)
- En strizh, plañchod al lestr:
- A drugarez Doue e voemp saveteet, martoloded ar bourzh ha me, gant tud ur vag-all hag e touarjomp e Yarmouth. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 8.)
- bardell al lestr
- teurel un den dreist ar bourzh
- dre vras, al lestr
- mont da vourzh ul lestr : sevel warnañ
- sevel e bourzh ul lestr : war ul lestr
- En ur ziskenn war goust ur fun, e choukatis betek enni, an eil goude egile, an holl draoù am boa kavet er bourzh. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 25.)
Deveradoù
Troioù-lavar
- e bourzh
- mont bourzh-ouzh-bourzh
- treiñ bourzh
- war vourzh
- Graet am boa gwechall anaoudegezh gant Keffelou, pa oamp hon-daou e Brest war vourzh al lestr-reder « Kleber ». — (Jarl Priel, An Teirgwern Pembroke, Al Liamm, 1959, p. 9.)