erv

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn 1

erv /ˈɛrw/ /ˈɛːro/ gourel pe benel (furm vihanaat : ervig, liester : ervioù, irvi)

1. Riblennad douar etre daou ant
2. (Ent strizh) Lodenn uhelañ an douar troet gant an arar ; bomm
   • Gant c'hwec'h jav o reudañ ouzh ar sparl, ar skouarn a lammas a dammoù eus an erv hanter-c'hraet. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 19.)
3. (Dre fazi) Ant
4. (Dre hevelebiezh) Savenn hir ha strizh a draezh, bili pe vein a serr un ouf, a zisparti loc'hoù diouzh ar mor
   • Arru eo prest an Ero da zigeri. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 109.)
   • Digor eo an ero. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 151.)
   • Serret eo an ero. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 151.)
   • An ero-vili. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 151.)

Deveradoù

• ervad
• ervenn
• erviñ

Troioù-lavar

• kas an erv da benn (vat) : seveniñ un dra bennak betek penn
• na gaout nag erv nag ant : na gaout netra ebet
• tec'hel diwar e erv : mont er-maez eus ar gaoz (diwar-benn ar brezegennerien, ar skrivagnerien)

Divinadelloù

• Un touseg griz war-lein an ero, touzet e benn ha razet e revr, poazet e-barz ar marmiton ha malet gand ur vilin askorn ? - Ur bern kaoc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 333.)

Krennlavarioù

• Ma vefe sellet an ero ne vefe ket hadet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 303.)
• El-lec'h ema an ero er bloaz-mañ e vo an ant da vloaz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 303.)

Troidigezhioù

• galleg : bande de terre reliant une île à la terme ferme à marée basse ^(fr)
• galleg : partie élevée du sillon ^(fr)
• galleg : planche ^(fr) , plante-bande ^(fr) (de jardin)
• galleg : sillon ^(fr)