en defe

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus en ha defe , diwar devefe.

Furm verb

en defe /ẽnˈdefːe/

1. Furm ar verb en devout/kaout e trede gour unan gourel an amzer c'hallus, en doare-divizout
   • — Bezit hep aon war gement-se, ma zad ; an neb a glaskfe ober droug d'am breur, en defe da ober ganen-me. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 44.)
   • Ha mar deuz unan-bennag e bourk Trelaouenan hag en defe eun tamm bara da rei d'eomp da zibri, e rafe eur vad vraz d'eomp oll. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 3.)
   • Setu aze eun hinkin avad !... Daoust hag ar c'homper-ze n'en defe ket great eur mestaol bennal ?... — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 96.)
   • — Eun dra bennak a nevez a zo dre ama, rak evit an heol n'eo ket, re vuan en defe great e dro neuze ; n'eo ket al loar ivez. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 23.)

Stummoù rannyezhel

• en dehe

Gwelet ivez

• defe
• am befe (em befe), az pefe (ez pefe), he defe, hor befe, ho pefe, o defe
• en dije
• befe

Troidigezhioù

• galleg : (il) aurait ^(fr)