glaskfe

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus klaskfe gant ur c'hemmadur dre vlotaat (k > g)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep klaskfe
dre vlotaat glaskfe
dre c'hwezhañ c'hlaskfe
dre galetaat digemm
amreizh digemm

glaskfe /ˈɡlaskfe/

  1. Furm kemmet ar verb klask e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
— Bezit hep aon war gement-se, ma zad ; an neb a glaskfe ober droug d'am breur, en defe da ober ganen-me. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 44.)
— [...]. « Petra a glaskfe an Diaoul e Kerbridoù, el lec'h ma karer kement an Aotrou Doue hag ar relijion, el lec'h ma roer boued ha golo d'ar veleien vat, en desped da Loull ar Bouc'h, person intru Plouared ? [...]... » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 106.)