o defe
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Furm verb
o defe /oˈdefːe/
- Furm ar verb en devout/kaout e trede gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout
- Ne gaf ket d'ign o defe ar verzerien genta savet kaeroc'h kanaouen araok mont d'ar maro. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 245.)
- [...], nemet ur prenestrig a servijfe d'ar porzhier evit astenn d'ar prizonerezed, dre ur baner staget ouzh ur gordenn, ar magadur o defe ezhomm. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 20.)
- Ha gant an deizioù-gouel, eme Jeffig en ur glozañ ar brezegenn uhelvenoziet-se, o defe an holl Vreizhiz an aotre da ginklañ o zogoù, o c'habelloù pe o bonedoù gant ur bluenn wenn-ha-du ! — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 48.)
