dorn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
(Adkaset eus dourn)

Brezhoneg

Un dorn.

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (durn).
Meneget er C'hatolikon.
Da geñveriañ gant ar gerioù dwrn en kembraeg, dorn en kerneveureg hag en iwerzhoneg, durnos en galianeg.

Anv-kadarn

dorn /ˈdɔrn/ gourel (daouder : daouarn, daou zorn; — liester : dornioù)

  1. (Korfadurezh) Rann eus korf an den zo e penn ar vrec'h; pemp biz zo ouzh an dorn.
  2. bizied an dorn, kein an dorn, palv an dorn, meilh an dorn.
  3. (Dre astenn-ster) Meilh-dorn.
    reiñ un taol dorn
  4. an daou zorn:
  5. tuadur
  6. lezel an dorn gant ub
  7. reiñ dorn, reiñ an dorn da ub : reiñ skoaz, skoazell.
  8. reiñ un taol dorn
  9. teurel an dorn war udb
  10. rann eus ur mekanik:

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troioù-lavar

Krennlavarioù

Troidigezhioù

meilh-dorn