Mont d’an endalc’had

mano

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar man-, pennrann ar verb menel, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

mano /ˈmãːno/

  1. Furm ar verb menel e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Laka ar paotr bihan en e gavell ha luskell anezañ ken na vano kousket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 243.)
Na zebri ket ken ? Muioc'h a ze a vano ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 125.)

Troidigezhioù


Italianeg

Etimologiezh

Eus manus e latin.

Anv-kadarn

mano benel (liester: mani).

  1. dorn
    • la mia mano : ma dorn
    • la sua mano è più bianca che nieve.
    • le dita della mano : bizied an dorn
    • lavarsi le mani. Gwalc'hiñ an daouarn.
    • Lavare a mano. Gwalc'hiñ gant an dorn/an daouarn.

Troioù-lavar

  • la mano en la mano : dorn ha dorn

Krennlavaroù


Spagnoleg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn latin manus.

Anv-kadarn

mano /ˈma.no/ benel (liester : manos)

  1. (Korfadurezh) Dorn.
    • La mano en la mano.
      Dorn ha dorn.