man

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Furm verb

man

  1. Trede gour unan amzer-vremañ ar verb menel en doare-disklêriañ. Implijet gant ur c'hemmadur peurvuiañ.
    • Me a van kousket diouzhtu.

Anv-gwan perc'hennañ

  1. Stumm gwenedek ar ger-perc'hennañ ma dirak /d/, /n/ ha /g/
    • Man daoulagad, man deb, man dous, man dorn, man Doue
    • àr man goarigoù, Etrezomp e brezhoneg 1/135
    • O man divskouarn, Etrezomp e brezhoneg 1982-1983/125
    • man daoulagad, Etrezomp e brezhoneg 1984-1986/23
    • man Doue benniget, Etrezomp e brezhoneg 1984-1986/295

Gerioù heñvelster

Raganv-gour

  1. Stumm gwenedek ar ger-perc'hennañ ma dirak /d/, /n/ ha /g/.

Anv-kadarn 1

Anv-kadarn gourel unan: kinvi

  1. pallenn ar man

Anv-kadarn 2

Ger lec'hiañ, hag a dalvez kement ha lec'h, kar d'ar ger kembraek man, hag a gaver ivez

Anv-kadarn 3

Anv-kadarn gwregel e-barzh:


Kembraeg

man; benel

  1. lec'h
    • pop man : pep lec'h
    • ymhob man : e pep lec'h
    • y fan yma, y fan 'ma : al lec'h-mañ, amañ
    • y fan hyn, fannyn: amañ
    • y fan acw, fancw :


Nederlandeg

Anv-kadarn

man /mɑn/

  1. paotr, den.


Saozneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

man /mæn/ (liester : men)

  1. Paotr, den.

Krennlavaroù