bravoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan brav hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

bravoc'h /ˈbra.wːɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan brav.
   • Ha pa ven kant gwech bravoc'h, ya, kant gwech bravoc'h c'hoazh. — (Emzivadez Lannuon, er Barzhaz Breizh.)
   • Ha neuze an ozac'h koz a zafar bravoc'h : aon en deus, anat eo. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 82.)
   • — Ya, ya, kasit anean d'an hospilal : bravoc'h e vo d'ean eno, ha c'houi ho po unan a nebeutoc'h da vaga... [...] ?... — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 18.)
   • — « O ! ne gavan ket, mes bravoc'h eo lavarout evel-se. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 18.)
   • Me a gav bravoh an togou erien moan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 522.)
   • [...], botoù-koad kizellet (bravoc'h eo da zañsal an dañs-plin pe ar jabadao). — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 48.)
2. Bravoc'h eget :
   • Ha sevenet gantañ e venoz, e soñjas e vefent bravoc'h da welout en o sav eget en o astenn, e frankizenn al lann. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 36.)
   • [...] : Faddei en doa bazhataet atav e wreg hag ober a rae bepred, bravoc'h e oa bezañ er galeoù eget bezañ gantañ. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 48.)
   • Bez ebet, a soñjen, ne vezo morse bravoc'h ha stankoc'h bleunioù warnañ eget bez Kristina. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 85.)
   • Brav e kave Kêr-Vrest dindan ar glav, bravoc'h eget dindan an heol. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 177.)
3. Bravoc'h evit :
   • — « Bravoc'h den he deus bet evidomp-ni, » emezo, « hag eürusoc'h' e vezo ivez gantañ evidomp-ni gant hor gwazed, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 117.)
   • Hennez a zo 'vel tok Pôtr Koatredrêz : bravoh diaharz evid dïavèz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 57.)
4. Bravoc'h-bravañ : muioc'h-mui brav.

Troioù-lavar

• Bravoc'h da welout eget da gaout : a vez lavaret diwar-benn un den pe displijus, pe lezirek, pe lontek.

Krennlavarioù

• Bravoc'h eo reiñ evid mond da glask. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 314.)
• Grit braw din, me a ray bravoc'h deoc'h; grit vil din, me a raio viloc'h c'hoaz deoc'h. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 314.)