magañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (maguaff).

Da geñveriañ gant ar verboù magu en kembraeg, maga en kerneveureg.

Verb

magañ /ˈmɑːɡã/

1. Reiñ boued da unan bennak
   • N'eo ket a-walc'h genel ar vugale, magañ anezho a vez d'ober ivez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 173.)
   • Me a zo ganet ha maget e Tredrez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 173.)
2. Reiñ da zenañ da unan bihan (babig, menn, kolen)
   • Ma mamm-me a oa bet o vagañ e Pariz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 334.)
   • Me am eus maget seizh bugel. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 173.)
   • [...], rak krediñ ' rae ar mammoù n' o doa ket a riskl da zougen ur bugel all keit ha m' edont o vagañ. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 11.)
3. magañ gwarizi
4. magañ kasoni
5. magañ sonjoù
6. en em vagañ
7. beza#n maget diwar saout ar vro: bezañ ganet ha maget er vro

Gerioù heñvelster

• mezhur

Deveradoù

• magadell
• magadenn
• mager
• magerez
• magadur
• magadurus
• magdi
• magus
• magusted
• mezhur

Krennlavarioù

• N'eo ket gant martezeoù
  E vez maget al leueoù

Troidigezhioù

• galleg : nourrir ^(fr)
• kembraeg : magu ^(cy)
• kerneveureg : maga ^(kw)
• saozneg : to feed ^(en)