magañ
Aller à la navigation
Aller à la recherche
Brezhoneg
Etimologiezh
- Meneget er C'hatolikon (maguaff).
- Da geñveriañ gant ar verboù magu en kembraeg, maga en kerneveureg.
Verb
magañ /ˈmɑːɡã/
- Reiñ boued da unan bennak
- N'eo ket a-walc'h genel ar vugale, magañ anezho a vez d'ober ivez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 173.)
- Me a zo ganet ha maget e Tredrez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 173.)
- Reiñ da zenañ da unan bihan (babig, menn, kolen)
- Ma mamm-me a oa bet o vagañ e Pariz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 334.)
- Me am eus maget seizh bugel. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 173.)
- [...], rak krediñ ' rae ar mammoù n' o doa ket a riskl da zougen ur bugel all keit ha m' edont o vagañ. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 11.)
- magañ gwarizi
- magañ kasoni
- magañ sonjoù
- en em vagañ
- beza#n maget diwar saout ar vro: bezañ ganet ha maget er vro
Gerioù heñvelster
Deveradoù
Krennlavarioù
- N'eo ket gant martezeoù
E vez maget al leueoù