befent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bez-, pennrann ar verb bezañ, hag an dibenn-ger -fent

Furm verb

befent /ˈbefẽɳ(t)/

  1. Furm ar verb bezañ e trede gour lies an amzer c'hallus, en doare-divizout
[...], met evit izelaat pennoù ar plantennoù evit ma ne vefent ket mouget... — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 66.)

Troidigezhioù