bramm

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon
Da geñveriañ gant ar gerioù bram en kembraeg hag en kernevveureg, broim en iwerzhoneg

Anv-kadarn

bramm /ˈbrãmː/ gourel (furm vihanaat : brammig, liester : brammoù)

  1. Gaz eus ar bouzelloù a zeu er-maez eus ar c'horf dre ar fraezh gant trouz

Gerioù heñvelster

Gerioù kar dre o ster

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troiennoù keñveriañ

Divinadelloù

  • FULUP. — [...]. D'in-me bremañ da welout hag-heñ eo lemm ho spered : Piou a varv en eur gana ?
    [...].
    HERRI. — Eur bramm, Monig, goût ' ouzoc'h rez-mat !
    — (Jarl Priel, Ar Vatez vihan, Sav niv. 29, Diskar-amzer 1944, p. 17.)

Krennlavarioù

Troidigezhioù