brammer

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar bramm-, pennrann ar verb brammañ pe brammat, hag an dibenn-ger -er

Anv-kadarn

brammer /ˈbrãmːɛr/ gourel (liester : brammerien)

  1. Den a vramm, zo boas da leuskel brammoù
  2. (dre skeudenn-lavar) (Dre zismeg) Flaper, den a gomz kalz evit lavaret nebeut a dra
  3. (dre skeudenn-lavar) (Dre zismeg) Fougaser, den ne ra netra eus e amzer

Troidigezhioù

Furm verb

brammer /ˈbrãmːɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb brammat en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.