rouestlañ

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn rouestl hag al lostger -añ

Verb

rouestlañ /ˈrwes.tlã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : rouestlet) (displegadur)
I. verb kreñv eeun

1. Lakaat rouestl en un dra bennak ; fuilhañ, luziañ
2. (dre skeudenn-lavar) Trubuilhañ unan bennak
3. (dre skeudenn-lavar) Rouestlañ ur gudenn : he lakaat displann, diaes da gompren
   • Jilig. — Dres ! setu aotrou Kerleon o tont; komzit d'ezan dioc'htu (outan e-unan). Mont a ran, diouz va zu, da rouestla eur gudenn all bennak hag ar paourkeaz aotrou Patern a vo ken dall hag e c'houarner nevez. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 25.)
4. (dre skeudenn-lavar) Rouestlañ unan bennak en un obererezh bennak : lakaat anezhañ da gemer perzh ennañ daoust dezhañ

Deveradoù

• rouestlad
• rouestladell, rouestladenn
• rouestler
• rouestlus

Gerioù kevrennek

• dirouestlañ

Troidigezhioù

• galleg : brouiller ^(fr) , embrouiller ^(fr) , enchevêtrer ^(fr)