Mont d’an endalc’had

daoust

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Deuet dre epentezenn t eus ur stumm krennvrezhonek *deuss (miret er stumm gwenedek deustou), eus ur furm henvrezhonek *dewis savet diwar an araogenn do « da » hag an anv-kadarn keltiek *wissus « gouiziegezh » en deus roet gwŷs « devennadenn, engalvadenn » e kembraeg ha fios « gouiziegezh » en iwerzhoneg.[1]
Da geñveriañ gant an troienn goulennata heniwerzhonek duús, dús (< *do fhius).[1]

Araogenn

daoust /dɔwst/; gwelout deustou, e doare Gwened.

  1. Troienn a verk an dibab (XIXvet kantved):
    • Daoust deoc’h pe vervel ‘dan tri de Pe chom seizh vloaz war ho kwele, GBI 1/4
    • Daoust dit pe eureujiñ din-me Pe chom seizh vloaz war da wele, GBI 1/18
  2. Ger goulennata, en droienn daoust ha / daoust hag  :
  3. En droienn daoust hag-eñ
  4. Ger kreñvaat dirak ur ger goulennata:
    daoust peseurt, daoust petore :
    daoust petra
    daoust piv
    daoust pelec'h,
    daoust a belec'h
    daoust da belec'h :

Troioù-lavar

Daveoù

Roll an daveoù :