tu

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez :

Brezhoneg

Etimologiezh

Anv-kadarn

tu /ˈtyː/

  1. Darn eus un dra gwelet hervez an doare m'eo lec'hiet
    an tu-mañ d'an ti
  2. hevez an doare ma vez implijet, pe hervez pezh zo c'hoarvezet
  3. Doare ober
  4. lec'h
  5. troiennoù

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troienn

Krennlavarioù

Liamm diavaez

Eilstummoù tipografek Gwelet ivez :


Galleg

Etimologiezh

Eus ar verb taire.

Furm verb

tu /ˈtyː/ (tue, tus, tues)

  1. Anv-gwan-verb ar verb taire.
    • Vous avez tu la raison de votre présence.
    • Ils se sont tus quand le maire est passé.


Rakger

tu /ˈtyː/

  1. Raganv rener an eil gour unan.



Italianeg

Raganv

tu

  1. te
Ar raganvioù-gour italianeg (rener) io tu lui / lei noi voi loro


Kembraeg

Anv-kadarn

tu

  1. tu

Gerioù heñvelster


Spagnoleg

Eus ar ger latin tuus.

Anv-gwan perc'hennañ

tu /ˈtuː/

gourel benel
unander tu tu
liester tus tus
  1. Da
    • Da me tu dinero. Ro din da arc'hant.


Portugaleg

Raganv-gour

Ar raganvioù-gour portugalek (rener) eu tu ele / ela/ você nós vós eles/ elas /vocês

tu /ˈtuː/

  1. Te
    • Sou como tu : eveldout on.