te

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Raganv-gour

te /Distagadur ?/

1. Raganv rener ar c'hentañ gour unan.

   • Te n’out mann ebet amañ : te zo war-lerc’h Paolig, ha Paolig a oa an diwezhañ ‘met unan . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 55.)
   • Te n’az pez gwenneg ebet kammed pa vez da dro da baeañ, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 192.)

2. te eo
3. war-lerc'h ar verb displeget

   • Piv out-te?
   • Da belec'h ez ez-te, diot ma'z out? Troude ha Milin, Labous ar wirionez, Al Liamm 1950. p 160

4. war-lerc'h un araogenn displeget

   • Ne lavarin ket dit-te
   • Petra am bije-me graet ma vije erruet netra nemet pep mad ganit-te? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 330.)
   • Me a vez o klevet kroz diwar da benn-te ordinal. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 146.)

5. gant ar perc'hennañ, war-lerc'h un anv-kadarn

   • Da vab-te, marteze, a ranko ober ar memes tra er broioù all. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 224.)

6. evel redadenn eeun, e penn-kentañ ur frazenn

   • Te a gemerin da bried

7. e penn-kentañ ur frazenn en anaforenn

   • Te a fell dit bezañ selaouet
   • Te a blij dit gwelout anezhi

8. setu te
9. gwelout: dit, ganit, ouzhit,...

Deveradoù

• teal

Troioù-lavar

• kaozeal dre de
• komz dre de

Troidigezhioù

• galleg : tu ^(fr)
• saozneg : thou ^(en) , you ^(en)