en tu-hont

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

Savet diwar en tu hag ar rannig diskouez -hont

Troienn adverb

en tu-hont /Distagadur ?/

1. adverb lec'hiañ: pelloc'h eget en tu-se
   • [...] ; ne glevan ken e-doug an deiz, pe gant va mamm-gaer, pe gant va gwreg nemet : « Jalm, en tu-mañ, Jalm en tu-hont, — [...] ? » — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 41.)
2. muioc'h, ouzhpenn
   • Al lizerennou a zo en tu-hont. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 553.)
   • Ar re-ze a zo trenk, hag en tu-hont ivez ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 553.)
3. en tu-hont da udb: pelloc'h, muioc'h
   • Glao a zo ezomm, hag en tu-hont da ezomm end-eeun ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 553.)
   • Me am-eus debret en tu-hont da leiz ma hov. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 553.)
   • Eun den hag a labour en tu-hont d'e halloud... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 553.)
4. en tu-hont da se: ouzhpenn-se

Gwelet ivez

• du-hont

Troidigezhioù

• galleg : au-delà de ^(fr)
• galleg : plus de ^(fr)