kreskiñ
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn kresk hag al lostger -iñ.
Verb
kreskiñ /ˈkreskĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : kresket) (displegadur)
- verb kreñv Brasaat un dra :
- — [...]. Mar gellit ober an traou-ze holl, evel a lavaran d'eoc'h, eme ar maout aour, ne deuot ket da greski hor bandenn. [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 52.)
- Doue da gresko ho pern. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 287.)
- verb gwan Dont da vezañ brasoc'h, pe hiroc'h, (diwar-benn loened, tud, blev, plant, dour er stêr) :
- Te zo kresket . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 287.)
- M eus aon eo kresket' an tommder. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 287.)
- [...], traoù hag o dije, diouzh ar bruderezh, lakaet blev da greskiñ war ar pennoù-eskern e karnel Landouzan. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 29.)
- (Dre astenn-ster) Brasaat e-keñver niver, dont da vezañ niverusoc'h ; brasaat, fonnusaat (diwar-benn an traoù, an dud, hag all)
- (Dre astenn-ster) Dont da vezañ brasoc'h a-fet ment, pouez, nerzh (diwar-benn an traoù)
- … ar brud a greske kement ma lavaras ar roue ez oa ret gwelout. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 156.)
- Keraat, mont war-raok (diwar-benn ar prizioù)
- <skouer.>
- Bezañ er prantad amzer etre al loar nevez hag ar c'hann (diwar-benn al loar)
- <skouer.>
- uhelaat, pa gomzer eus an dour en ur stêr:
- Ec'h an da deurel un tamm eus ma louzoù 'barzh ar stêr, hag an dour a gresko neuze hag a savo e-maez he gwele... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 145.)
- En droienn kresket eo an dud.
Gerioù enepster
Troioù-lavar
- kreskiñ da ober un dra bennak : ober un dra bennak mui-ouzh-mui
- kreskiñ e daoulagad unan bennak : bezañ krog da zisplijout da unan bennak, d'e hegaziñ
- kreskiñ ar bern
- kreskiñ an dud e-ti ub, gant ub