kann

Gwelet ivez : Kann

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Kavet en henvrezhoneg hag en krennvrezhoneg (cann).

Meneget er C'hatolikon (cann).

Da geñveriañ gant ar gerioù can en kembraeg hag en kerneveureg, cando- en galianeg.

(Furm verb) Savet diwar kann-, pennrann ar verb kannañ, hep dibenn-ger.

Anv-gwan

kann /ˈkãnː/

1. Gwenn.

Troidigezhioù

• galleg : (très) blanc ^(fr)  ; éclatant ^(fr)
• kembraeg : can ^(cy)

• saozneg : white ^(en) , bright ^(en)

Anv-kadarn

kann /ˈkãnː/ benel (liester kannoù)

1. Loargann.
2. Emgann, kad, katailh, piladeg, lardadeg.
3. klask kann
   • An hini zo o klask kann n'en deus ken 'met dont amañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 231.)
4. sevel kann

Deveradoù

• kannañ
• kannataer
• kannded
• kannder

• kanner
• kannerez
• kannerezh

Gerioù kevrennek

• kanndi
• kanndiañ
• kanndier

• kannerez-dour
• kannerez-noz
• kannlec'h

Troidigezhioù

• galleg : pleine lune ^(fr)  ; éclat ^(fr)  ; combat ^(fr)

• saozneg : full moon ^(en)  ; fight ^(fr)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	kann
dre vlotaat	gann
dre c'hwezhañ	c'hann
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

kann /ˈkãnː/

1. Furm ar verb kannañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb kannañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.