kannañ
Neuz
Brezhoneg
- Savet diwar kann.
- Meneget er C'hatolikon (cannaff).
- Da geñveriañ gant ar verboù cannu en kembraeg ha canna en kerneveureg.
Verb
kannañ /ˈkãnːã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kannet) (displegadur)
- Naetaat, dilouzañ dilhad.
- Un habit lien-leien na pa ve kannet-gwenn,
A zo mat d’ur verjerenn ’vit mont d’an oferenn. — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 1, An Oriant, 1868, p. 194.) - Ha n'ouzon ket pelec'h all c'hoazh ez ae da gannañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 15.)
- Sell pet liñsel am eus-me kannet abaoe ar beure. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 232.)
- Ober un devezh kannañ, ur c'hrogad kannañ, un tamm kannañ, tammoù kannañ :
- ' Tri devezh kannañ evel-se a vez skuizhus. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 215.)
- Un habit lien-leien na pa ve kannet-gwenn,
- Skeiñ (gant, war).
- Ul loan bennak, bep an amzer a gouste tomm ha ker d’e lêr : lorgnet ha kannet e veze. — (Yann-Vari Perrot, Alanik al Louarn, Ar Gwaziou, Montroulez, 1911, p. 50.)
en em gannañ verb kenemober
- Skeiñ an eil gant egile.
- En em gannañ a reont, hag an eil o redek war-lerc’h egile, ez eont kuit. — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh c'hoari berr, Skridoù Breizh, Brest, 1944, p. 120.)
- Mes ne c’hellent ket en em glevet, hag ar bobl en em rannas e div gostezenn hag a yoa ker kounnaret an eil ouzh eben ma'z oant dija prest d’en em gannañ. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 822.)
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
Liamm war-du al lec'hienn Devri
Troidigezhioù
naetaat
skeiñ