dilouzañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus louzañ gant ar rakger di-

Verb

dilouzañ /diˈluːzã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Lemel al loustoni diwar un dra bennak
    • Ar ru 'zo neuze d'ar chas 'vit bezañ dilouzet gante. — (Loeiz ar C'hlerg, Ma beaj Jeruzalem, Prud'Homme, 1903, p. 176.)

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Troidigezhioù