hegaziñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn hegaz hag al lostger -iñ.

Verb

hegaziñ /Distagadur ?/ (anv-gwan-verb : hegazet, hegaset) (displegadur)

  1. Ober heg da un den, lakaat un den da goll pasianted.
    • A-benn tri devezh e krogen da vezañ hegazet-mik, rak e deknik ampart d'en em silañ kuit a oa kalz efedusoc'h evit gwir eget va youl-me da dostaat outañ. — (Ar c'hoari echedoù, gant Stefan Zweig, troet gant Gérard Cornillet, An Alarc'h embannadurioù, 2013, p. 18.)

Gerioù kar dre o ster

Troidigezhioù