kiri

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kar-, pennrann ar verb karout, hag an dibenn-ger -i, gant ur pebeiladur vogalennek a/i

Furm verb

Adstumm eus kari, furm ar verb karout en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

Hep kemmadur :

Abarz ar fin evelato ar vouez a lavaraz : « — Aoualc'h ec'h euz toullet ; sav brema da di evel ma kiri. » — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 13.)

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa da skouer) :

— Pa giri, Berthou, eme an Aoutrou Troadec o trei out-han, pa giri, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 319.)

— Pa giri da-unan eo, eme ar roue; [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 44.)

Ma ! peogwir out ur paotr onest, hag ec'h eus ur wreg ha bugale, ar marc'h a zo dit. Va mevel a roio anezhañ dit pa giri. — (Roparz Hemon (diwar Chr. Marlowe), Fostus an doktor daonet in Pemp pezh c'hoari berr, Skridoù Breizh, Brest, 1944, p. 117.)

Kirri a ri pa giri.

Rimadelloù

Jañ-Bar, kaoc'h yar
Un, daou, tri,
Chaw pa giri (gari) ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 366.)

Anagramoù

krii

Troidigezhioù

galleg : (tu) aimeras ^(fr)
galleg : (tu) désireras ^(fr) , voudras bien ^(fr)

Rummad-i