kanol

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn 1

kanol /ˈkãːnol/ benel (furm vihanaat : kanolig, liester : kanolioù)

1. Naoz un dourredenn
   • <skouer.>
2. Lodenn eus ur stêr a sav al lanv enni
   • <skouer.>
3. (Ent strizh) Naoz un dourredenn tost d'an aod a vez gwelet pa vez izel-vor
   • <skouer.>
4. Dourredenn savet gant an den evit an treuzdougen marc'hadourezh
   • <skouer.>
5. Stêr (a-wechoù)
   • Her gwelet a rejont hanter veuzet, aet gant an dour ha chomet stag ouzh ur skourr haleg a yae betek kreiz ar ganol. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 224.)
   • — Kea atao, Iann Pennorz, e kanol Keraouell e kavi dour. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 21.)

Gerioù kevrennek

• hent-kanol
• kanol-dour
• kanol-stagañ
• kanol-vor

Troioù-lavar

• kanol wenn zo traezh gwenn er goueled anezhi
• kanol zu : zo don an dourioù enni

• Deskrivadur1
  Deskrivadur1
• Deskrivadur2
  Deskrivadur2

Troidigezhioù

• galleg : canal ^(fr) , chenal ^(fr)

Anv-kadarn 2

Kanol-brezel ... : ... ur pezh kanol hag en doa ur genoù du ...

Ur ganol-erc'h

kanol /ˈkãːnol/ gourel (furm vihanaat : kanolig, liester : kanolioù)

1. Ijinenn vrezel a reer ganti evit bannañ obuzoù ha gwechall boledoù houarn.
   • Etre mil ha daouzek-kant a yoa anezho, hag ouzhpenn ur pezh kanol hag en doa ur genoù du. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 171.)
   • P'en em gavjomp e Kergidu, oa sioul an traoù, ne dregerne ken an draonienn gant ar youc'herezh, an tennoù fuzuilh hag an tennoù kanol ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 9.)
2. Tuellenn un arm-tan ; beg
   • <skouer.>

Deveradoù

• kanoliad
• kanoliadeg
• kanoliañ
• kanoliata
• kanolier
• kanolierezh

Gerioù kevrennek

• kanol-bombezer
• kanol-brezel
• kanol-erc'h
• kanollec'h
• kanol-mortez

Troidigezhioù

• galleg : canon ^(fr)