aod

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg alt.
Meneget er C'hatolikon (aout).
Da geñveriañ gant an anvioù-kadarn allt en kembraeg, als en kerneveureg hag all en krenniwerzhoneg.
Deuet eus ur ger keltiek *φalso-, a zeufe eus *pl̥-s-o-, eus ur wrizienn indezeuropek *pel-s- « maen, roc'h », a gaver er gerioù Fels « karreg » en alamaneg, pélla (πέλλα) « maen, roc'h » en henc'hresianeg ha parša « maen » en pachto.

Anv-kadarn

aod /ˈɔːt/ benel (liester : aodoù, aochoù).

  1. Al lec'h ma ne vez ket dour pa vez izel ar mor.
  2. Bezañ, mont (ral) en aod.
    Darbet e oa din bezañ aet war ma fenn en aod., — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 238.)
    Kement maen a zo en aod o deus toud o anv. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 345.)
  3. Mont d'an aod.
    It d'an aod. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 79.)
  4. aod ar mor, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 79.) ; Troude [1]
  5. An aod vev.
  6. aod ul lec'h bennak
    • An iliz, e Plouider, a zo gwintet war penn uhelañ ar vourc'h, diouzh kostez aod Goulc'han. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 11.)
  7. kavout un dra bennak war an aod, en aod:


Doareoù-skrivañ all

  • Skrivet aot pe ôt e TBP.

Stummoù rannyezhel


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar


Troidigezhioù