don

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Don

Brezhoneg

Etimologiezh

(1499)[1] Eus ar c'hrennvrezhoneg don[2], kar eo d'ar c'hembraeg dwfn, dofn, d'ar c'herneveureg down, d'an heniwerzhoneg dom-ain, d'an iwerzhoneg ha d'ar skoseg domh-ain, memes ster dezho. Dont a rafent holl eus ur ger keltiek *dub-no-, eus ar wrizienn DHUB he defe roet al lituaneg dub-ù-s « don », ar goteg diup-s (kevatal d'an indezeuropeg *dheub-o-s), an henislandeg diùp-r, an hensaozneg dēop en deus roet ar saozneg deep, an henuhelalamaneg tiof en deus roet an alamaneg tief « don », hag all. Gwelet ivez dour.[3]

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen don
Derez-uheloc'h donoc'h
Derez-uhelañ donañ
Derez-estlammiñ donat

don /ˈdɔ̃ːn/

  1. A zo pell e oueled diouzh e c'horre.
  2. bezañ don e gof: debriñ kalz
  3. (diwar-benn ar selloù) A c'hell gwelet pell en dud hag en traoù.
    • En noz 'liv d'az lagadoù, O selloù dous ha don.[5]

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Anv-kadarn

don /ˈdɔ̃ːn/ (liester doneier).

  1. Deun.
  2. (skeudennek) Kreiz.
    Met e don da galon e skin ar garantez.[6]

Furm verb

/Distagadur ?/ adstumm da on, war-lerc'h ne, na, mar, pan

Daveoù

Roll an daveoù :