tregerne

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tregern-, pennrann ar verb tregerniñ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

tregerne /treˈɡɛrne/

1. Furm ar verb tregerniñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
   • Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannigoù-verb nac'h ne da skouer) :

   • P'en em gafchomp e Kergidu, oa sioul an traou, ne dregerne ken an draonienn gand ar iouc'herez, an tennou fuzil hag an tennou kanol ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 2.)
   • [...], a en em lakeaz da drompilla ken a dregerne gant-han koajou maner ar Gernevez. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 213.)
   • A-vec'h m'en doa lavaret In nomine patris ma voe klevet o tont en ur youc'hal, en ur bec'hiñ ken a dregerne an aod gantañ, adalek Milin ar Gall betek Tour-ar-C'hernig, an aotrou barvek [...]. — (Lan Inizan, Toull al Lakez, Brest-Kemper, 1878, Kemper, 1930, p. 37.)

Troidigezhioù

• galleg : (ça)/(elle)/(il) résonnait ^(fr) , retentissait ^(fr)