traoñienn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar traoñ hag -ienn.
Kavet en henvrezhoneg (trauyen).

Anv-kadarn

traoñienn /ˈtrãwjɛn/ benel (liester : traoñiennoù)

  1. (Douaroniezh/Geografiezh) Izelenn hir, kleuzet gant ur red-dour etre div uhelenn, daou venez.

Stummoù rannyezhel

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troidigezhioù