fall

Gwelet ivez : fall-

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (fall).

Amprestet digant ar bennrann ar verb henc'hallek faloir « fallout, mankout » ; da geñveriañ gant an anv-kadarn fall « c'hwitadenn » e kerneveureg.^[1]

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	fall
Derez-uheloc'h	falloc'h
Derez-uhelañ	fallañ
Derez-estlammiñ	fallat

fall /ˈfalː/ direizh (derez-kevatal ken fall pe ken gwazh, derez-uheloc'h gwazh, gwashoc'h, derez-uhelañ gwashañ, derez-estlammiñ gwashat)

1. anv-gwan ha rakger (gwelout fall- )
2. a lavarer eus un dra pe un den ha n'eo ket mat : un dra fall, un den fall
3. tud fall: drouk

   • Pardon, emezi, ma breur, ar c'hornandon fall-mañ a zo kiriek. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 94.)
   • O! te zo ur vamm fall ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 157.)

4. traoù fall:
   • — Pe seurt bro an diaoul eo houman, emezho, ne gaver enn-hi nag eur banne guin fall zoken, nag eun diner toull? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 56.)
   • amzer fall: pa ne vez ket brav an amzer, pa vez glav hag avel
   • ur barrad amzer fall
   • brud fall
   • an dorn fall: an dorn kleiz
   • fall-bras, fall-daonet
   • fall an traoù
5. bezañ en imor fall : bezañ troet fall, war e du fall
6. fallakr
7. fallig
8. fall evel ar pec'hed
   • Gwitourius en doe ur mousc'hoarzh fall evel ar pec'hed. — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 72.)

Deveradoù

• fallaat
• falladenn
• fallaenn

• fallagriezh
• fallakr
• fallegan
• fallentez
• fallgalon
• fallgaloniñ

• fallgontant
• fallig
• fallober
• falloni
• fallvlaziñ

• fallvrifañ
• fallvrud : brud fall,
• fallvrudañ
• fallwerzh
• fallwerzhañ

Troioù-lavar

• bezañ war e du fall
• c'hoari buhez fall
• c'hoari da fall
• mont fall
• mont da fall
• ober e benn fall
• ober gwad fall
• treiñ fall
• treiñ da fall

Krennlavarioù

• Forz tud ha fall sikour. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 303.)
• Ar vrud fall a ya dreist ar mor
  Hag ar vrud vat a chom e toull an nor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 315.)
• Ken fall eo an hini a zalc'h ar sac'h
  Evel an hini a lak e-barzh.
• Patatez ha kig-sall
  Se n'eo ket ur meuz fall.
• Soubenn al laezh pa vez re sall
  A lavar an dud, zo ur meuz fall. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 308.)

Adverb

1. bezañ bevet fall
2. bezañ dornet fall
3. bezañ livet fall
4. bezañ troet fall
5. labourat, skrivañ fall
   • Te a skriv fall . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 157.)
6. mont fall
7. klañv-fall

Anv-kadarn

fall /ˈfal/ gourel

1. ar fall: ar pezh zo fall
   • — [...], ha lâret eno ec'h eo me a zo bet kiriek da gement fall a zo c'hoarvezet. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 164.)

   • ober ar fall, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 156.)

2. ar fall: an dud fall

   • Ar fall a c'honez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 156.)
   • Gant ar fall ne c'honezi ket. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 157.)
   • Ne vezer labezet nemet gant ar fall. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 157.)

3. ober fall da unan bennak

   • Gra fall d'an douar, n'az po mann dioutañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 158.)

4. kouezhañ ar fall war unan bennak : dont da vezañ fall da gerzhout, da labourat

   • Kouezhet eo ar fall warni. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 156.)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 226.