tal

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

ger keltiek halo-, kar d'ar sanskriteg tala « gorread »
Kavet en henvrezhoneg.
Meneget er C'hatolikon (tal).
Da geñveriañ gant ar gerioù tâl e kembraeg ha tal en kerneveureg, °talos e galianeg.
Gwelet ivez an anv-den Talhouarn.

Anv-kadarn

tal /ˈtɑːl/ gourel (liester talioù, taloù)

  1. (Korfadurezh) Rann eus an dremm etre an divabrant hag ar blev (diwar-benn an dud).
  2. Tu a-raok (diwar-benn ur savadur pe ur pezh arrebeuri).
  3. krizañ an tal, krizañ e dal
  4. bezañ ur bod-spern en e dal, e-kreiz e dal
  5. Strad (diwar-benn ur c'helorn, un donell).
  6. Penn a-dreñv (diwar-benn ur c'harr, ur vag).

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « tal » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia


Kembraeg

Etimologiezh

Tostaat ouzh tal e brezhoneg.

Anv-kadarn

tal {{dist|ta:l|cy} gourel, liester talau.

  1. tal.