didal
Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-gwan
didal /ˈdiːdal/
- A zo hep tal (diwar-benn un endalc'her peurvuiañ).
- [...], hag e vije kuzhet ar c'hure en ur varrikenn didal a oa en ti. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 200.)
- — It buan 'barzh ar varrikenn didal-se ; aze ne vefet ket gwelet. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 200.)
- Ar varrikenn-mañ a zo didal. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 501.)