pezh

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Tostaat ouzh peth e kembraeg.

Raganv

pezh /ˈpeːs/

  1. raganv : ar pezh, an traoù
    • ... : barrek e oant, emezo, d'ober o-unan war dro poblañs ar vro evit pezh a selle ouzh ar bevañs, ... — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 94.)
    • A-bouez bras eo reiñ da c'houzout pezh a c'hoarvez e-barzh ar vuhez pemdeziek. Anez, n'eus kevredigezh ebet. — (Jean Tricoire, Me a gomzo brezoneg, 1990, p 138.)
  2. gwashañ pezh zo, gwellañ pezh zo:

Anv-kadarn

pezh /ˈpeːs/ (furm vihanaat : pezhig, liester pezhioù)

  1. pezh moneiz
  2. Sal, kambr.
    • Pemp pezh zo en ti-se.
  3. Tamm.
  4. Pezh-c'hoari.
  5. Tamm bras.
  6. Tra, evit pouezañ war an niver unan: pezh arrebeuri, pezh kanol,
    • Etre mil ha daouzek-kant a yoa anezho, hag ouzhpenn ur pezh kanol hag en doa ur genoù du. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 171.)
    • Pa lavar Canclaux o doa koueriaded Kastel eur pez kanol, torret ael he garr, e lavar gevier. N’oa bet pez kanol ebet etre hon daouarn nemed re Ganclaux, deiz an tenna d’ar zort, evel a ouzoc’h. — (EK., p. ....)
  7. Tra, den, en ur ster dismegañsus.


Gerioù kevrennek

Deveradoù

Troidigezhioù