lazhañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger krennvrezhonek lazaff[1], kar d'ar gerioù ladhe e kerneveureg ha llâdd e kembraeg, a gaver ar bennrann anezhañ er gerioù lad-a-m en henvrezhoneg ha slaid-i-m en heniwerzhoneg, « skoan », setu e teu eus ur ger keltiek *slad-ō « skoan » (gant ur walenn, h.a., sellet ouzh ar ger lazh), eus ur wrizienn SPLAD na gaver nemet er rannyezhoù germanek koshañ[2].

Verb

lazhañ /ˈlɑːzã/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Lakaat fin da vuhez un den pe ul loen.
  2. Lakaat un termen d'an tan, d'ar gouloù, da vont en-dro ur benveg tredan, lazhañ gouloù.
  3. rivinañ
  4. en em lazhañ

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Krennlavar

Troidigezhioù

Lakaat fin da vuhez un den pe ul loen
Lakaat un termen d'an tan, d'ar gouloù, da vont en-dro ur benveg tredan

Daveoù

Roll an daveoù :