gouloù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg (guolou).
Meneget er C'hatolikon (golou).[1]
Da geñveriañ gant an anvioù-kadarn golau e kembraeg ha golow e kerneveureg.
Deuet eus ar ger predenek *wo-lugū a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *leuk- « skediñ » en deus roet luc'h.[2] Kar d'ar gerioù luc'h, loar. Gwelout luc'h hag ar rakger gou-.

Anv-kadarn

gouloù /ˈɡuːlu/ strollder gourel (liester : gouleier ha goulaouioù ; unanderenn : goulaouenn)
  1. Skinoù a zegas sklêrijenn war an traoù hag a ro tu d'o gwelet.
  2. Sklêrijenn an deiz, sklêrijenn an heol.
    <skouer>.
  3. Sklêrijenn taolet gant un benveg goulaouiñ bennak (kantol, lamp).
    alumiñ, enaouiñ, lazhañ gouloù :

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù


Anv-gwan

gouloù /ˈɡuːlu/

  1. Kozh. Lugernus, goulaouüs.
    <skouer>;

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « gouloù » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia

Daveoù

Roll an daveoù :