dever gouloù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Troienn savet gant « dever » (an hini a zev) ha « gouloù ».

Troienn anv-kadarn

dever gouloù /ˌdɛː.vɛr.ˈɡuː.lu/

  1. Den a zev gouloù
  2. (Dre astenn-ster) den hag a vez pell o labourat (pe o lenn) gant gouloù, diouzh an noz peurvuiañ.

Gerioù heñvelster