Mont d’an endalc’had

lazher

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Savet diwar lazh-, pennrann ar verb lazhañ, hag al lostger -er.
(Furm verb) Savet diwar lazh-, pennrann ar verb lazhañ, hag an dibenn-ger -er.

Anv-kadarn

Unander Liester
Gourel lazher
/ˈlɑːzɛr/
lazherien
/laˈzɛrjɛn/

pe lazherion
/laˈzɛrjɔ̃n/

Benel lazherez
/laˈzeːres/
lazherezed
/lazeˈreːzet/

lazher /ˈlɑːzɛr/ gourel

  1. Den a zo e vicher lazhañ loened-kig.
    • Tennañ korrenn, va faotr-me, a zo, gant ur gontell vras, heñvel ouzh hini al lazher moc'h Pêr Gerskivit, tennañ un tamm kig a zaou lur eus ar c'hein ! — (Mab an Dig, Rondel Goz Sandrione, Bleun-Brug, niv. 96, Genver-C'hwevrer 1957, p. 9.)
  2. Den a lazh.
    • N’eo ket bet bepred ma buhez
      Hini ul lazher didruez !
      — (Emil Ernod, Gwerziou Barz ar Gouet, Sant-Brieg, 1903, p. 124.)
    • C’hoari a rin hag em eus graet,
      Na ran gant lazherien merc’hed.
      — (Filhorez an Aotrou Gwesklen, er Barzhaz Breizh.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù

Den a zo e vicher lazhañ loened-kig
Den a lazh

Furm verb

lazher /ˈlɑːzɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb lazhañ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.