kleze

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (clezeff).

Da geñveriañ gant ar gerioù cleddyf en kembraeg, cledhe en kerneveureg, claíomh en iwerzhoneg, cladio en galianeg, amprestet gant al latin (gladius).

Anavezet evel anv-pluenn Job ar Bayon : Job er Gléan.

Anv-kadarn

kleze /ˈkleːze/ gourel (liester klezeier, klezeioù)

1. Arm graet e dir peurliesañ, anezhañ ul lavnenn hir, begek hag eeun, troadet gant un dornell.
   • Trifina a dec’has kuit ur mintinvezh asambles gant un nebeud servijerien. Mes Komor a redas var he lerc’h, hag o vezañ he faket e kichenik Gwened, e tibennas anezhi gant un taol kleze. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 751.)
   • — A-raok, kloareg, lavar din-me :
     Na te oar c’hoari ar c’hleze ?
     — Biskoazh kleze n’em eus douget
     C’hoari penn-bazh, lavaran ket. — (Markiz Gwerand, er Barzhaz Breizh.)
   • Perc'hen ar c'hleze-ze n'en devoa nemet goulenn evit kaout. GGEO/30
   • Eno, dirak an holl, e voe lazhet a daolioù kleze hag a daolioù kros fuzuilh. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 197.)

Stummoù all

klezeñv

Gerioù heñvelster

• fleured
• sabrenn

Deveradoù

• klezead (klezeñviad)
• klezeiata (klezeñviata)
• klezeour (klezeñvour)

Gerioù kevrennek

• kleze-fuzuilh
• kleze-meur

Troidigezhioù

• alamaneg : Schwert ^(de)
• albaneg : shpatë ^(sq)
• esperanteg : spado ^(eo)
• finneg : miekka ^(fi)
• galleg : épée ^(fr) , glaive ^(fr)
• hungareg : kard ^(hu)
• islandeg : sverð ^(is)
• italianeg : spada ^(it)
• iwerzhoneg : claíomh ^(ga)
• katalaneg : espasa ^(ca)
• kembraeg : cleddyf ^(cy)
• kerneveureg : cledhe ^(kw)
• kroateg : mač ^(hr)
• nederlandeg : zwaard ^(nl)
• poloneg : miecz ^(pl)
• portugaleg : espada ^(pt)
• roumaneg : sabie ^(ro) , spadă ^(ro)
• saozneg : sword ^(en)
• skoseg : claidheamh ^(gd)
• slovakeg : meč ^(sk)
• sloveneg : meč ^(sl)
• spagnoleg : espada ^(es)
• svedeg : svärd ^(sv)
• tchekeg : meč ^(cs)
• turkeg : kılıç ^(tr)