kaouad
Neuz
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
kaouad /ˈkɔwːat/ gourel pe benel (furm vihanaat : kaouadig, liester : kaouadoù)
- Bountad rust ha dic'hortoz ; barr, barrad (diwar-benn an amzer a ra)
- Luskad trumm (diwar-benn ar santadurioù) : ur gaouad aon, ur gaouad spont
- Gwasat gaouad aon a grogas en Per! — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 50.)
- [...], ken gwaz gaouad (!) evel an nevoe gant Kevarek, [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 172.)
- Me a lavar dit, me 'm-oa bet eur gaouad aon ... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 21.)
- Hogen torret e froudenn pe e gaouad taeroni, e veze gouest da anzav n'edo ket ar gwir gantañ, ha da geuziañ d'e vuanegezh. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 69.)
- (Mezegiezh) Diskuliadenn drumm ha taer eus ur c'hleñved
- Hag az-pije bet eur gaouad kleñved ne vijes ket muioh chenchet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 233.)
- ...Karzet da vizaj, karzet dindan da zaoulagad, ken e soñje din az-poa bet eur gaouad kleñved... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 233.)
- Me a soñje din az poa bet ur gaouad mat a gleñved... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 233.) (Kemmadur ebet en anv-gwan war-lerc'h "kaouad"?)
- Kementad flammoù a zeu a-greiz-holl ; bouilh, bouilhad (diwar-benn an tan)
- (Dre astenn-ster) Gouzougad ; genaouad
- (dre skeudenn-lavar) Strollad bras a dud o tilec'hiañ a-gevret