rust

Brezhoneg

Etimologiezh

Marteze eus ar ger latin rudis.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	rust
Derez-uheloc'h	rustoc'h
Derez-uhelañ	rustañ
Derez-estlammiñ	rustat

rust /ˈryst/ (furm vihanaat : rustik);

1. garv, pa gomzer eus an amzer, pe eus ar mor, pe eus un den.
   • Amzer rust a zo, glao hag avel. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 450.)
   • Hiziv 'vat eo rust ar mor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 450.)
   • Ne ouzounn ket perak hoc’h ker seder ha kel laouen herrio, c’houi hag a ioa deac’h du ho penn ha rust evel eur bod spern. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 65-66.)
   • peger rust
2. Kreñv e yec'hed:
   • Da evn bihan n'eo ket rust . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 450.)
   • Ar vugale-se n'int ket rust c'hoazh . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 100.)
   • Hemañ n'eo ket gwall rust. TBP
3. Fall e stad pa gomzer eus an hent (enebet ouzh plaen):
   • Eno eo rust an hent. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 450.)

Deveradoù

• rustaat
• rusted
• ruster
• rustoni

Liamm diavaez

• http://devri.bzh/recherche/?q=rust&submit=

Troidigezhioù

• galleg : âpre ^(fr)
• galleg : sévère ^(fr)
• galleg : rude ^(fr) (amzer, mor)
• galleg : robuste ^(fr) (yec'hed, tud, loened)
• galleg : escarpé ^(fr) (hent)

Adverb

Derez	Furm
Derez-plaen	rust
Derez-uheloc'h	rustoc'h
Derez-uhelañ	rustañ
Derez-estlammiñ	rustat

1. En un doare garv:
   • Diwar an ôd ne oad ket evit kas d'ê sikour : an tôliou-mor a frege re rust war ar c'herreg. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 143.)
2. Komz rust ouzh un den.

Anagramoù

• stur

Saozneg

Anv-kadarn

rust

1. mergl

• rusty