stur

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar ger nederlandek stuur.[1]

Anv-kadarn

stur /ˈstyːr/ gourel (liester sturioù)

  1. Pezh plat lakaet e penn a-dreñv ul lestr, ur vag pe un nijerez, a dalvez d'e/he leviañ.
  2. Delc'her, kemer ar stur : ren.
    • Hadet eo bet ennañ ar gredenn eo bet ganet an dud desket evit delc'her ar stur ganto hag ober o renkoù war an dud all. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 20.)

Gerioù kevrennek

Deveradoù

Troioù-lavar

  • An hini na sent ket ouzh ar stur,
    Ouzh ar garreg e ray sur.

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :