rod-stur

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet gant « rod » ha « stur ».

Anv-kadarn

Rod-stur ur c'harr-tan.

rod-stur /rot.ˈstyːr/ benel (liester : rodoù-stur)

  1. Benveg e stumm ur rod a vez troet gant ar bleiner evit sturiañ.
    • Azezal a ran ouzh ar rod-stur, mes n’on ket evit loc'hañ diouzhtu.. — (Yann Gerven, Ar Rozenn, Al Liamm, niv. 338, 2003.)

Troidigezhioù