bleiner

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Savet diwar « blein- », pennrann ar verb « bleinañ », hag al lostger « -er ».
(Furm verb) Savet diwar « blein- », pennrann ar verb « bleinañ », hag an dibenn-ger « -er ».

Anv-kadarn

Unander Liester
Gourel bleiner
/ˈblɛjnɛr/
bleinerien
/blɛjˈnɛrjɛn/

pe bleinerion
/blɛjˈnɛrjɔ̃n/

Benel bleinerez
/blɛjˈneːres/
bleinerezed
/blɛjneˈreːzet/

bleiner /ˈblɛjnɛr/ gourel (liester bleinerien)

  1. Den a vlein ur c'harbed bennak.

Troidigezhioù

Furm verb

bleiner /ˈblɛjnɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb bleinañ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.