ren

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

Eus ar ger krennvrezhonek ren. Da dostaat ouzh ar ger heniwerzhonek ren, « rahouenn ». Deuet e vefent eus ur ger keltiek *rég-no-, deveret eus ar wrizienn REG. Sellet ouzh reizh ha rahouenn.^[1]

Verb

ren /ˈrẽːn/

1. verb kreñv eeun Kas unan bennak, ul loen bennak, ur c'harbed bennak, en ur zerc'hel krog ennañ.

2. verb kreñv eeun Bezañ o ren un oad un oad bennak : bezañ en un oad bennak.
   • An eurvad en devoe ma zad-kozh da blijout d’ur plac’h yaouank o ren he bloaz warn-ugent, Chañ-Mariou ar C’hogant he anv, a oa d’an ampoent matezh er Maerdi, e Pleiben. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 10.)
3. verb gwan Bezañ mestr war ur vro.
   • En hevelep mare, e rene war rouantelezh Logrez, e Breizh-Veur, ur roue anvet Vortigern. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 27.)

Troioù-lavar

1. Ren e vuhez
   • Nann ! ne oa ket avius ar vuhez a rene gwreg ha c'hoar Yeun ar Gow, ... — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 77.)

Deveradoù

• dezren
• diren
• emren
• emrener

• emrenerezh
• heren
• renad
• renadenn

• renadur
• rener
• renerez

• renerezh
• renidigezh
• renour

Troidigezhioù

(1)

• galleg : conduire ^(fr) , guider ^(fr) , mener ^(fr)

(2)

• galleg : régner ^(fr) , régir ^(fr)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne