derc'hel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg delgim hag en krennvrezhoneg delcher, delchel.
Da geñveriañ gant ar verboù dal, dala, daly en kembraeg.

Verb

derc'hel /ˈdɛrɣɛl/, delc'hel /ˈdɛlɣɛl/, delc'her /ˈdɛlɣɛr/, dalc'hen /ˈdalɣɛn/ (displegadur)

  1. Derc'hel un dra bennak.
  2. Derc'hel start :
  3. Derc'hel da un dra bennak.
  4. derc'hel (mat, pizh, start, tost) d'e arc'hant, d'e wenneien : chom hep dispign
    derc'hel tost
  5. derc'hel da ober un dra bennak

Troioù-lavar

Krennlavar

  • Dalc’h ha me a gigno
    An hanter eus ar c’hroc’hen az po

Deveradoù

Troidigezhioù