kenderc'hel

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ken- ha derc'hel

Verb

kenderc'hel /kẽn.ˈdɛr.ɣɛl/ verb gwan, verb kreñv eeun, verb kreñv dieeun (anv-gwan-verb : kendalc'het) (displegadur)

1. Mirout
   • Kenderc'hel e werc'hded, e vrud.
2. Derc'hel da ober un dra :
   • Da c'hedal, ar veleien a gendalc'ho da brezeg lezennoù Doue ... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 217.)
   • [...] ; met peurliesa o broziou mezer fetiz o ziwalle, hag ar Bigoudenned a gendalc'he da c'hoapaat. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 78.). Fazi gant kemmadur ar verb diwall.
   • ... : pe kenderc'hel da vont a-raok pe dont en-dro war e giz. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 117.)
   • KLITEMNESTRA ( a vouezh uhel ) . — Ha talvout a ra bremañ ar boan kenderc'hel da soroc'hal evel tudigoù spontik ? — (Jarl Priel, Nag a Wad, Al Liamm niv. 112, Gwengolo-Here 1965, p. 302.)
3. kenderc'hel gant udb
   • En traoñ, e-harz mogerioù serzh ar manati, war skourr ur wezenn-ber, e kendalc'h an nozkaner, un eostig, gant e serenadenn. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 13.)

Troidigezhioù

• alamaneg : ^(de)
• galleg : continuer ^(fr)
• italianeg : continuare ^(it)
• kembraeg : dal ^(cy)

• portugaleg : seguir ^(pt)
• saozneg : (to) keep going ^(en) , continue ^(en)
• spagnoleg : seguir ^(es)