kendalc'he

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kendalc'h-, pennrann ar verb kendelc'her pe kenderc'hel, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

Furm ar verb kendelc'her/kenderc'hel e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a da skouer) :

Job ha Lom a gendalc'he da waskañ war benn kil ha treid al loenig. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 65.)

— Mont a rit da chevreta ? a gendalc'he an den, [...]. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 407.)

Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

Evel en un huñvre e kendalc'he da welout ur mouchouer a liv o flapañ en avel. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 412.)

Troidigezhioù

galleg : (elle)/(il) continuait ^(fr) (à)