a-stur

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an araogenn a hag an anv-kadarn stur.

Adverb

a-stur /aˈstyːr/

  1. A-stur gant : ken pell ha ken pell diouzh ul linenn all, ur c'horreenn all, war he hed a-bezh

Troidigezhioù