heoliañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn heol hag al lostger -iañ

Verb

heoliañ /ˈhɛwljã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : heoliet) (displegadur)
I. verb gwan

1. Chom dindan sked an heol (diwar-benn an dud, al loened)
   • Na gwelet hoc'h eus-hu eur vorgazenn en he zoull, en eur poull, oc'h heolia, ya, oc'h heolia ?... — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 111.)
   • Aze eo brao deoh heolia ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 216.)
   • Ar haz a hèoill. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 216.)
   • Ar c'horzennoù o skoulmoù koeñvet a zo ruz pe rusoc'h hervez an heoliañ. — (Jo Tangi, Plant ar vro, 2020, Embannadurioù al Lanv, p. 136.)
2. Tommañ dindan an heol (diwar-benn an traoù)
   • Lavaret e vez n'eo ket mad lezel an dour da heolia a-raog rei anezañ d'al loened. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 216.)

II. verb kreñv eeun

1. Lakaat en heol

Deveradoù

• heoliadur
• heoliek
• heolienn

Gerioù kevrennek

• disheoliañ
• tommheoliañ

Troidigezhioù

• galleg : ensoleiller ^(fr)
• galleg : (s')exposer au soleil ^(fr) , (se) mettre au soleil ^(fr)