hanter

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhonek hanter.
Meneget er C'hatolikon (hanter).
Da geñveriañ gant ar gerioù hanner en kembraeg, hanter en kerneveureg.

Anv-kadarn

hanter /ˈhãntɛr/ gourel (liester hanterioù) ; kemmadur dre vlotaat war e lerc'h peurvuiañ

  1. Unan eus an div rann gevatal a ya d'ober un hollad.
  2. An hanter eus un dra:
  3. Hanter un dra:
  4. labourat war an hanter gant unan bennak
  5. faoutañ, rannañ, terriñ, troc'hañ, dre an hanter:
  6. hanter-ouzh-hanter

Krennlavarioù


Anv-gwan

hanter

  1. bezañ hanter : gant an hanter eus al labour
  2. dirak un anv-kadarn:


Deveradoù

Adverb

  1. Betek an hanter ;
  2. dirak un anv-kadarn (hervez Yezhadur Kervella e vez graet ar c'hemmadur dirak an anvioù lies hepken, met skouerioù kontrol zo)
    (hep ar c'hemmadur, renket hervez urzh al lizherenneg) : hanter dousenn, Hanter Eost, hanter dousennad, hanter gwe, hanter-hent,
    (gant ar c'hemmadur) : hanter voued, hanter vrezhoneg, hanter c'halleg, hanter bañsion, hanter dro
  3. hanter-hent
  4. dirak un anv-gwan (kemmadur dre vlotaat) :
    • Pec'hed marvel a vefe din tremen hep komz eus un darvoudig hanter-fentus, hanter-vantrus. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 20.)
    • [...] ; en ur ger, liv al lonker a vleunie war e fri keit hag un ibil da blantañ kaol, ha rusoc'h ar beg-begig anezhañ eget ur vouarenn hanter-veür. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 29.)
  5. Dirak un anv-gwan-verb e vez graet ar c'hemmadur peurvuiañ :
    • [...], ha dreist-holl d'unan anezho, ar Beskont Gustav Kergezeg stekañ an dolzenn gouevr hanter-verglet, kizellet gant Yann Boucher, paotr delwenn vras Roazhon : [...] — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 56.)
    • [...]. Aman zo merket : gwin evit ar vignoned ; aze : gwin badezet da roi d'ar re hanter-vezvet ; du-hont : jistr evidoun, va unan. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 22.)

Troidigezhioù

  1. hanter-, rakger, a ra ar c'hemmadur atav.

Krennlavarioù

  • Ar c'housket
    Zo hanter voued
    .
  • Bezet hir pe bezet berr
    E-barzh ar c'hreiz emañ an hanter
    .
  • Da hanternoz Gouel an Hollsent
    Ez a miz Here en e hent
    Hag e teu miz Du kerkent
    .
  • Dalc'h ha me a gigno :
    An hanter eus ar c'hroc'hen az po
    — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 142.)
  • E miz Mae da hanter ar miz
    E tro ar rev e glizh
    .
  • Gwelloc'h distreiñ diwar hanter hent eget ober gwall veaj.
  • Kreisteiz :
    Hanter an deiz,
    Hanter ar boued
    Hanter al labour n'eo ket
    — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 142.)
  • Marc'hadourezh pentet
    Hanter werzhet
  • Miz C'hwevrer a lak an hanter eus ar pod da virviñ
    Hag an hanter all da skorniñ
    .
  • Pa vez tro da goll
    Eo gwell hanter eget holl
    .
  • Pa ya miz Here en he hent
    Da hanternoz e vez Gouel an Hollsent
    .
  • Ur c'hi meret, hanter savet
    Ur c'hazh meret, hanter lazhet
    .
  • Miz C'hwevrer : hanter-blouz, hanter-foenn, hanter gerc'h
    Met al lodenn vrasañ c'hoazh war-lerc'h.
    — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 324.)


Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù